هر وقت خواستی روی پروژهای سرمایهگذاری کنی، ۲ تا قانون رو بررسی کن:
۱.قانونهای کشوری که پروژه داخلش ثبت شده
۲.قانونهای کشوری که تو داخلش زندگی میکنی
وقتی کشورها قوانین شفاف داشته باشن، مردم بیشتر اعتماد میکنن و سرمایهگذارا راحتتر وارد میشن!
📌 مثال: امارات و سنگاپور با قوانین دوستانه، به قطبهای بزرگ کریپتو تبدیل شدن
چین: نمونه قوانین سرکوبگر
چین با ممنوعیت کامل کریپتو باعث شد پروژهها و سرمایهگذاراش به کشورهای دیگه مثل دبی فرار کنن!
📌 درنتیجه: قوانین سختگیرانه باعث فراری شدن سرمایه و کُند شدن نوآوری میشه
قوانین شفاف = امنیت بیشتر
وجود قوانینی مثل احراز هویت (KYC) و ضدپولشویی (AML) از پولشویی و کلاهبرداری جلوگیری میکنه
📌 اما اگه این قوانین زیادی پیچیده باشه، کاربران اذیت میشن و ممکنه از بازار فاصله بگیرن

چالش نبود هماهنگی جهانی
تو هر کشوری قوانین کریپتو فرق داره و ممکنه یه پروژه تو آمریکا قانونی باشه ولی تو اروپا ممنوع!
📌 این سردرگمی باعث میشه پروژهها و سرمایهگذارا سختتر تصمیم بگیرن
چرا باید اینا برات مهم باشه؟
📌 برای سرمایهگذاری، قوانین کشورها رو بررسی کن:
•آیا کریپتو تو اون کشور قانونیه؟
•مالیاتش چقدره؟
•پروژهای که میخوای داخلش سرمایهگذاری کنی، تو چه کشوری فعاله؟ مثلا آمریکا روی سود کریپتو مالیات سنگین میگیره اما، امارات هیچ مالیاتی نداره!
قانونگذاری درست = رشد نوآوری
کشورهایی که قوانین متعادل دارن (نه خیلی سخت، نه خیلی آزاد) بهترین فضا برای رشد کریپتو هستن
📌 مثال: سوئیس تونست «Crypto Valley» رو بسازه؛ خونه بزرگترین استارتاپهای بلاکچین دنیا
نتیجه نهایی:
📌 قوانین میتونن امنیت و اعتماد بسازن، اما باید تعادلی باشه که نوآوری و رشد رو مختل نکنه
📌 کشورهایی که قوانین دوستانه دارن، مثل امارات و سنگاپور، مقصد مناسبتری برای سرمایهگذاری هستن